تولد و دوران کودکی: حضرت آیت الله حسن ممدوحی در سال ۱۳۱۸ هجری شمسی در کرمانشاه در خانوادهای متدین و دانش دوست چشم به جهان گشود. پدرش به پیشه تجارت اشتغال داشت و خود، تا شرح لعمه را خوانده و بر آن مسلّط بود. خانه ایشان در کرمانشاه محل رفت و آمد روحانیان و علماء شهر بود. دوران تحصیل: آیتالله ممدوحی در هفت سالگی به دبستان رفت و پس از اتمام تحصیلات کلاسیک به تحصیل علوم دینی روی آورد، امّا این مسأله ابتدا با مخالفت خانوادهاش رو به رو بود. از این رو، وی چهل زیارت عاشورا در حالت ایستاده نذر کرد. عازم شدن او به قم در زمانی بود که بخشی از دروسِ دوره مقدمات را به پایان برده بود. در قم به تکمیل دروس دوره مقدمات پرداخت و سپس به درس شرح لمعتین رفت. حجره او در قم در مدرسه علمیه حجتیه قرار داشت و شرط ورود به آن، امتحان دادن شرح لمعه بود؛ امّا سفارش ویژه آیتالله العظمی سید احمد زنجانی(ره) باعث شد که وی را بدون امتحان به آن مدرسه بپذیرند. با پایان یافتن دوره سطح، به درس خارج استادان برجسته دوره خود رفت و در کنار آن از تحصیل علوم عقل و حکمت نیز باز نماند و از شاگردان دروس عمومی و خصوصی علامه طباطبایی(ره) به شمار میآمد و مدت زیادی از وقت خود را به مباحثه، دقت و ملازمه با استادان خود میپرداخت که باعث شد خاطرات بسیاری از آن بزرگواران در سینه داشته باشد. همچنین در دروس اخلاق آن روزگار شرکت ویژه داشت و از این رهگذر، به تهذیب نفس و کسب ملکات فاضله میپرداخت. او در این سالها، از تدریس آنچه آموخته بود، دریغ نکرد برخی از کتب را بارها تدریس فرمود. استادان و دوستان: آیتالله ممدوحی در سالهای تحصیل خود، محضر عالمان بسیاری را درک کرد. او که شرح لمعه را نزد آیتالله ستوده خوانده بود، برای خواندن کتاب مکاسب به درس آیتالله مشکینی رفت و رسائل را نزد آیت الله نوری همدانی و مرحوم آیتالله آذری قمی و کفایه را خدمت آیت الله سلطانی فرا گرفت. با اتمام دوره سطح و ورود به درس خارج، در درس فقه مرحوم محقق داماد شرکت کرد و مدت چهارده سال به درس آیتالله العظمی گلپایگانی(ره) رفت و تا دو سال پیش از رحلت آن مرجع بزرگ، در درس او حاضر میشد. در این سالها، برای تحصیل اصول فقه نیز به درس خارج مرحوم میرزا هاشم آملی رفت و سالها از محضر او کسب فیض کرد. آیتالله ممدوحی در سالهای تحصیل خود، علوم عقلی و حکمت را نیز به خوبی فرا گرفت و مدتها در درس اسفار علامه عظیم الشأن سید محمد حسین طباطبایی(ره) حاضر میشد. علاوه بر آن در جلسات خصوصی علامه که در شبهای پنجشنبه و جمعه تشکیل میشد، شرکت داشت و نیز از شیوه اخلاقی و برنامههای سیر و سلوک او بهرههای فراوان میبرد. با رحلت علامه طباطبایی، در درس اسفار و فصوص الحکم آیتالله جوادی آملی شرکت نمود و بعدها به درس آیتالله حسنزاده آملی نیز میرفت و از محضر این دو عالم بزرگوار نیز به بهترین وجه استفاده مینمود. آیتالله ممدوحی در سالهای تحصیل خود با طلاب و فضلای مباحثه، مرافقت و دوستی داشت که از جمله آنان به آیتالله سید محسن خرازی، آیتالله رضا استادی و آقای شیخ قدرت اللّه نجفی اشاره کرد. وی بسیاری از دروس آموخته را با این بزرگواران مباحثه مینمود. فعالیتهای علمی و فرهنگی: زندگی آیتالله ممدوحی سرشار از تلاشهای علمی و فرهنگی بود. این عالم بزرگوار در سالهای عمر خود بارها کتب درسی فقهی و اصولی تا سطح کفایه الاصول را تدریس کرده و از این رهگذر شاگردان بسیاری را تربیت نموده است؛ امّا با توجه به نیاز حوزههای علمیه به آشنایی با علوم عقلی و با توجه به ضرورتهای موجود در جهان اسلام و با سفارش آیتالله جوادی آملی، به تدریس علوم عقلی روی آورد و پس از بارها تدریس کتب بدایه الحکمه و نهایه الحکمه علامه طباطبایی، شرح اشارات ابن سینا و شرح منظومه سبزواری، به تدریس کتاب اسفار پرداخت سپس به تدریس کتاب شریف توحید صدوق با روش کارشناس و تحقیق در متن و انطباق با براهین فلسفی و کلامی روی آورده بود. آیتالله ممدوحی در طی این سالها کتب فراوانی را تألیف و به عالم اسلام ارزانی داشته است که از آن میان میتوان به شرح صحیفه سجادیه، شرح نهجالبلاغه، شرح رساله الولایه علامه طباطبایی، رسالهای در علم امام، حقوق اساسی، انسان و جهان در شناخت مکتب اسلام، اجتهاد و تقلید، حکمت حکومت فقیه و شرح رساله الوجود کاشف الغطاء اشاره کرد. او بارها در مجامع عمومی و در شهرهای گوناگون به سخنرانی و تبلیغ مبانی اسلام و شیعه پرداخت که همواره با استقبال اقشار گوناگون، به ویژه جوانان برومند رو به رو شده بود. فعالیتهای سیاسی: آیتالله ممدوحی با نخستین بارقههای مبارزه با رژیم طاغوت، به صف مبارزان پیوست و در طول سالیان حکومت خاندان پهلوی از هیچ تلاشی در راه مبارزه با آن حکومت خائن فروگذار نکرد که بر اثر آن، بارها مورد تعقیب و تهدید قرار گرفت. او همکاری خود با جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را از همان سالها آغاز کرد و در امور گوناگون به برنامهریزی برای مبارزه منسجم میپرداخت. او در اماکن و شهرهای گوناگون سخنرانی های تندی علیه رژیم شاه انجام میداد که گاه به دستگیری و بازداشت او میانجامید. علاوه بر آن، آیتالله ممدوحی با شناخت هجمههای فرهنگی و ضرورت تلاش فرهنگی برای خنثی کردن شبهههای مارکسیسم و کمونیسم به تلاش برای آشنایی جوانان با مبانی اسلام و نقد دیدگاههای مکاتب التقاطی میپرداخت. آیتالله ممدوحی پس از انقلاب نیز به حمایت خود از امام(ره) و رهبر معظم انقلاب ادامه داد و در مسائل گوناگون همواره مدافع انقلاب بود. سرانجام این استاد فرهیخته حوزه علمیه پس از سال ها خدمت به اسلام و انقلاب سه شنبه یکم مهر ۱۳۹۹ خورشیدی دعوت حق را لبیک گفت.