برتری عقل جهت فرار از ظاهر بینی

برتری عقل جهت فرار از ظاهر بینی: تفکر و تعقل مانند دیدن نیست. در دیدن خطا زیاد است زیرا در دیدن، چشم به شخص می گوید که اینی که می بینی صد در صد همانی نیست که مشاهده می‌کنی ولی در تعقل اینچنین نیست.
اگر کسی تعقل نداشت و به چیزی که دید اعتماد کرد این همان است که عوام الناس می‌گویند طرف عقلش به چشمش است و هر چه دید باور می‌کند.
همانگونه که چشم یک انسان دیوار را می‌بیند چشم یک گوسفند نیز همانگونه دیوار را می‌بیند اما چشم یک مهندس ریزبین، دقیق همه ی جوانب ساختمان را می بیند و می‌سنجد. نگاه انسانها به این دنیا از نوع نگاه ظاهربین اولی است.

طلبه با دیدن ظاهری از ظواهر دنیا اگر از شغل خود ناراضی شود بزرگترین کفران را کرده است. آنچه خدا به او داده و او را انتخاب کرده که در بهترین راه قدم گذارد این بزرگترین نعمت است. یک طلبه اگر جهان‌بین باشد اصلاً دنیا را نمی خواهد. برای او مضیقه های ظاهری نگران کننده نیست.
کسی که عقلانیتش محکوم دو چشمش باشد او در سرحد یک گوسفند است؛ همانطور که گوسفند مرتعی را می‌بیند و به سمتش می‌رود و توجه ندارد که می‌شود به سمتش رفت یا نه، انسان ظاهربین هم مانند این گوسفند است که بدن توجه به این دنیا، که اینجا ارزش ماندن ندارد، هرچه بیشتر به سمت دنیا متمایل می‌شود.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
مشاهده موارد بیشتر از ویدئوهای دروس اخلاق
مراجعه به صفحه نخست سایت معاونت تهذیب حوزه