گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:
- زاهد کسی است که خالقش را دوست دارد و آنچه که خالقش را دوست دارد نیز دوست دارد و آنچه که خالقش مبغوض میدارد او نیز مبغوض میدارد.
- عشق به محبوب، اقتضا میکند که هرچه او دوست داشت و خواست او بود من انجام دهم وهرچه او نخواست و بدش آمد من نیز انجام ندهم؛ اگر به این مقام رسیدیم عاشق هستیم.
یک جور رفاقت داریم که مثلاً من با کسی دوست هستم و با دشمن دوستم نیز دوست هستم و کاری به دشمنی بین آن دو ندارم، این رفاقت هست ولی عشق نیست؛ چرا که اگر عشق به دوست باشد دیگر نمیتوان با دشمنش دوست بود. اگر علاقه انسان به یک ذاتی زیاد شد و به مرحله عشق رسید این ارزشمند است.
ما ائمه علیهمالسلام را دوست داریم و دوستانشان را نیز دوست داریم و دشمنانشان را دشمن میداریم. (زاهد)
- معنای زهد ترک دنیا و انزوا نیست؛ بلکه طبق آنچه در روایات آمده، دنیا مانند آتش است. همانطور که آتش منافع دارد و نعمت حساب میشود باید مواظب بود با آتش بازی و شوخی نکرد تا گرفتاریش نسیب شما نشود.
- از دنیا باید استفاده کرد منتها با توجه و دقت. باید مراقب بود که با یک خطا زندگی انسان نابود نشود مانند مراقبت در برخورد با آتش.
- انسانهایی که در رأس جامعه هستند باید بیش از همه در مواجهه با دنیا و گرفتار تجملات، مراقب رفتار و کردار خود باشند.
ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
مشاهده موارد بیشتر از ویدئوهای دروس اخلاق
مراجعه به صفحه نخست سایت معاونت تهذیب حوزه
دیدگاهی ثبت نشده!!!