پناه بردن به خداوند از خطر – استاد ملکی
قرآن برای همه شفا و رحمت است اما آنهایی که از آن استفاده می کنند و باعث شفا و رحمت آنها می شود کسانی هستند که به گوینده و صاحب این قرآن و دستورات آن عمل می کنند. آنهایی که به نسخه عمل می کنند شفا پیدا می کنند.
به امید آن روزی که همه به قرآن روی آورند و با قرائت اهل بیت عصمت و طهارت در کنار قرآن و مقابل قرآن زانو بزنند و از آن استفاده کنند.
چهار سوره درقرآن با “قل” آغاز شد ولی در واقع همه سوره های قرآن با “قل” شروع می شود یعنی
خدای سبحان امر می کند که ای پیامبر این سوره را بخوان هم برای خودت هم برای مردم،
از حیث اینکه تو هم مکلفی به اطاعت از دستورات من و پبروان تو هم همینطور. اما در قرآن در چهار سوره “قل” را آشکار کرد و فرمود این را با زبان بگو.
عرض شد سوره بقره هم یک “قل” در تقدیر دارد یعنی پیامبر این سوره را بخوان و برای مردم بگو.
دلایلی قبلاً عرض شد برای اظهار “قل” در این چهار سوره از جمله اهمیت این چهار سوره؛ ناس و فلق و توحید و کافرون.
قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق در واقع پناه بردن است. اگر یک خطر جدی انسان را تهدید کند انسان داد می زند و در خواست پناه می کند. در سوره ناس یک خطر جدی وجود دارد اما سه پناهگاه جلوی پای ما قرار دارد زیرا که آن یک خطر بسیار جدی است و
با اعتقاد و ایمان انسان کار دارد به همین دلیل فرمودند به سه پناهگاه پناه ببرید آن هم با صدا، همانند جناب یوسف پیامبر،
هنگامی که آن خطر به سراغش رفت صدایش بلند شد و گفت معاذالله، خدای سبحان هم او را کمک کرد.
در سوره فلق یک پناهگاه ذکر شد اما سه خطر بیان شد زیرا آن سه خطر به جسم و جان ضربه می زند نه ایمان. به همین دلیل که اهمیتش کمتر است به یک پناهگاه اکتفا کرد.
پس باید دید خطر، چه خطری است و به اندازه آن خطر به خدای سبحان پناه ببیم آن هم با صدای بلند. هر چه خطر بزرگتر پناهندگی ما به خدا هم بیشتر.

دیدگاهی ثبت نشده!!!