وقاحت و بی شرمی در ارتکاب گناه

  • امتیاز امتیاز داده نشده

دریافت صوت

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

  • از جمله مهلکات که بیان شده وقاحت است. وقاحت در یک تعریف کلی با توجه به معنای لغویش عبارت است از بی شرمی و بی حیایی در محضر حق، اینکه از محضر حق خجالت نکشد و شرم نکند از کار خلاف عقل و عرف.
  • اما همین وقاحت را اگر در باب سلوک حساب کردیم دارای مراتب عمیق تری می شود.
  • نقطه ی مقابل وقاحت که برای همه از جمله سالک، فضیلت است حیا نام دارد. یعنی اینکه شرم و خجالت داشته باشد و منفعل باشد از گناهی که مرتکب شده است یعنی اگر خلاف عرفی انجام داد از مردم شرم کند اگر خلاف عقلی انجام داد باز از مردم و در اصل از خدا شرم کند.
  • پس چه سالک و چه غیر سالک باید با حیا باشد. مومن صحیح نیست گناه کند و شرم نکند.
  • از امام صادق(ع) روایت شده که فرمودند: حیا از ایمان است و ایمان در جنت است. (یعنی اگر ایمان باشد با خود حیا می آورد)
  • امام صادق(ع) فرمود: حیا و عفاف و کم صحبتی از ایمان است.
  • از امام صادق یا باقر علیهما السلام روایت شده که فرمود: حیا و ایمان در یک رشته هستند یکی از این دو رفت آن دیگری هم می رود.
  • طبقه اول وقاحت برای سالک همان است که برای عامه ی مردم است. یعنی بی شرمی از گناه. از آن طرف، حیاء درمرتبه ی اولش شرم کردن از گناه است.
  • مرتبه دوم، سالک در جایی وقاحت دارد که گناه نمی کند و به عبودیت مشغول است تلاش خود را می کند اما از این تلاش و عبودیت شرم نمی کند و منفعل نمی شود. یعنی از تقصیر و کوتاهیش در مقام عبودیت شرم نمی کند.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق

به وقاحت و بی شرمی در ارتکاب گناه امتیاز دهید.
1 ستاره2 ستاره3 ستاره4 ستاره5 ستاره
Loading...