پرستیدن خدا. سجده در مقابل خدا. تن دادن به ذلت در پیشگاه آفریدگار بزرگ جهان معنی عزّ واقعی است و معنی عظمت حقیقی است، فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَميعاً، تمام عزتها باید متمرکز شود در ذات اقدس الهی. حالا ملاحظه کنید علی بن ابی طالب چقدر عالی و بلند در این وادی صحبت کرده. امیر المومنینِ بزرگوار می گوید: إِلَهِي كَفَى بِي عِزّاً أَنْ أَكُونَ لَكَ عَبْداً وَ كَفَى بِي فَخْراً أَنْ تَكُونَ لِي رِبّا. یعنی خداوندا برای من عالی‌ترین عزت و بالاترین عزت این است که بنده تو باشم. بار الها بالاترین افتخار و بزرگ‌ترین افتخار و عظمت برای من این است که مالک من، پروردگار من مربی من، تو باشی.
ببینید علی با آن همه عزّ و عظمت می‌گوید افتخار من این است که بنده خدا باشم و بس. برای من افتخار این است که خدا پرورگار من باشد و بس.
و لذا این علی‌بن‌ابی‌طالب مقابل هیچ کس و در برابر هیچ موجودی هرگز تن به ذلت نداد.
یک عمر با عزّ و عظمت و استغناء و استقلال زندگی کرد و با عزّ و عظمت از دنیا رفت.
یک کسی از بزرگان می‌گوید امیر‌المؤمنین (ع) 9 کلمه فرموده که تا به حال کسی به نیکویی این 9 کلمه نگفته.
قبل از او کسی نگفته و بعد از او هم کسی قدرت گفتنش را ندارد. 3 تایش در مناجات است. 3تا در علم است. 3تا در اخلاق. که 3 تای اخلاقی‌اش چنین است؛ می‌فرماید: اِحْتَجْ إِلَى مَنْ شِئْتَ تَكُنْ أَسِيرَهُ وَ اسْتَغْنِ عَمَّنْ شِئْتَ تَكُنْ نَظِيرَهُ وَ أَحْسِنْ إِلَى [أَفْضِلْ عَلَى] مَنْ شِئْتَ تَكُنْ أَمِيرَهُ.
می‌فرماید به هر که محتاج باشی اسیر او هستی. از هرکس بی‌نیازی نشان دهی مساوی و برابر او هستی. به هر کس احسان کنی امیر او هستی. مقصود من در اسْتَغْنِ عَمَّنْ شِئْتَ است. از هر کسی که دلت می‌خواهد بی نیازی نشان ده، تَكُنْ نَظِيرَهُ. نظیر او می‌شوی.
عالمی بود فقیر. آن شاه کذایی به او گفت چرا سراغ ما نمی‌آیی؟ گفت به همان ملاکی که تو نمی‌آیی. این شده نظیر او.
این حال چطور می‌شود برای آدم پیدا شود؟ هیچ ندارد و آقاست. این برای همان زهد است که پیدا می‌شود. این رغبتش را بریده از آنچه او بدان دلبستگی دارد.
این اثر زهد است. عزت، آقایی، شرافت، بزرگی. در عین نداری ولی غنی و –به قول خودمان- دل سیر.
ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق
Loading...
دیدگاهی ثبت نشده!!!