مومن دنیا را راه رسیدن به محبوب میداند

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

اسم را که اسم گفتند «لسموه علی قسیمیه» چون بر آن دو قسمش برتری دارد.

مومن دنیا را طریق قرار داد برای اتصال به محبوب. همان قضیه مورچه است که گفت یا نبی الله من یا باید به یار برسم یا در راه وصال او باشم. در جهت مخالف نباشید. راه را به شما نشان می­دهند. یک مقدار که رفتی قدم برداشتی باید دل را خلوت کنی.

بر در میکده رندان قلندر باشند / که ستانند و دهند افسر شاهنشاهی

خدا پیش خود توست.

تو را به خلوت دل بود مسکن و منِ غافل / به هرزه در طلبت گرد هر دیار دویدم

موسی بن عمران عرض کرد آیا داد بزنم؟ فرمود: چرا داد! من از تو به تو نزدیکترم.

وقتی نصف شب صحبت می­کند پروردگار عزیز می­بیند و تشویق می­کند. یکی از رفقا به من گفت تلفن را دم دست می­گزارم سحر بیدارم کن. بیدارش کردم و موفق شد. … من حاجتهایی داشتم ولی آقا از در آمد و گفت ای عبدالکریم به فلانی بگو برای مثلا محمود دعا کند. پروردگار تشویقش می­کند که یعنی ما مطلعیم که نصف شب بلند شد.

ابو بصیر به امام صادق (ع) عرض می­کند «یابن رسول الله شوّقنی»!

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز / چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

افسوس که آن بدن عنصری مرا منقطع کرد از مشاهده محبوب و نمی گذارد.

اندر آمد ز در خلوت دل یار، سحر / گفت کس را مکن از آمدنم هیچ خبر

گفتمش هیچ توان در تو رسیدن گفتا  / در من آن کس برسد کو کند از خویش گذر

این شعر مغربی را حفظ کنید.

بر باد فنا تا ندهی گرد خودی را  / هرگز نتوان دید جمال احدی را

یا موسی دع نفسک و تعال. خودیت را الغا کن و بیا.

آیا این کافی است؟ نه از حیوانیت باید جدا شوی.

دلها فلکی گردد اگر این تن خاکی  / بیرون کند از خود صفت دیو و ددی را

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
مشاهده موارد بیشتر از ویدئوهای دروس اخلاق
مراجعه به صفحه نخست سایت معاونت تهذیب حوزه