زمینه ها و شروط شفاعت معصومین

دریافت صوت

 لا يَشْفَعُونَ إِلاَّ لِمَنِ ارْتَضى. ‏شفعاء به حق در قیامت نمی‌توانند درباره کسی شفاعت کنند مگر در مورد کسی که خدا از او در زمینه شفاعت راضی باشد. یعنی پیامبر می‌خواهد شفاعت کند حق شفاعت وقتی است که من مورد رضای خدا باشم از اینکه شفاعت بشوم.

آن وقت امام رضا(ع) این آیه را معنا می‌کند می‌فرماید. لَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَى‏ اللَّهُ‏ دِينَه‏.‏کِی پیامبر شفاعت می‌کند از کی شفاعت می‌کند؟ از آن آدمی که خدا دین او را قبول کرده باشد. یعنی حداقل موحد مسلمان- منتها گناهکار- و الا پیامبر بیاید از مشرک بت‌پرست شفاعت کند، هرگز. چرا؟ چون مشرک، مورد رضایت خدا نیست.

وقتی مورد رضایت نباشد شفاعت شافعین هم فایده ندارد.

آیه دوم: وَ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ عِنْدَهُ إِلاَّ لِمَنْ أَذِنَ لَه‏، می‌گوید شفاعت پیش خدا فایده ندارد مگر برای کسی که به او اذن داده شده باشد. اولا خود شفیع مأذون به شفاعت باشد علاوه [بر اینکه] گنهکار هم مورد این باشد که خدا به شفیع اذن بدهد شفاعت کند.

آیه سوم: يَوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمن‏؛ می‌گوید روز قیامت شفاعت فایده ندارد مگر آنجایی که خدا اذن داده باشد.

آیه چهارم: لا يَمْلِكُونَ الشَّفاعَةَ إِلاَّ مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْدا؛ کسی مالک شفاعت نیست، مگر اینکه نزد خدا پیمان داشته باشد. مفسرین گویند ممکن است این پیمان ناظر به شفیع باشد یا مشفوعٌ له. و بگویم هردو باید پیمان توحید داشته باشند.

تا اینجا بحث این شد که اصل شفاعت برای خداست که بعضی مواقع به بعضی افراد واگذار می‌کند. ولی بعضی اینجا می‌خواهند موحد شوند کاسه از آش داغتر. از پیامبر و خدا هم موحدتر. می‌گویند نه فقط برای خداست! [عجبا]خود خدا وقتی اجازه بدهد تمام است دیگر.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق