نجات یافتن از شرک خفی

مرتبه ی چهارم از شرک خفی این است که شخص از شرک جلی پاک است و از شرک خفی که مثلاً اطاعت یک طاغوت باشد هم پاک است از اطاعت نفسش هم پاک است از اطاعت شیطان هم پاک است. اما به مرتبه ی خفی تری از شرک گرفتار است و آن اینکه در دیدش در نظام وجود، موثر و اسبابی می بیند. یعنی توجه دارد به اسباب و علل به صورت مستقل.(اطاعت و عبادت از آن موجود ندارد)
برای سالک نجات پیدا کردن از این نوع شرک خفی بسیار سخت است.
قرآن این دید و این شرک را برای انسان در راه عبودیت محکوم می کند. به این معنا که همه ی موجودات در سیطره ی خدا هستند خدا در همه ی موجودات به عنوان قیّوم و فاعل اصلی وجود دارد.
در مثنوی مولوی در باب توحید افعالی ابیات بسیار است:
پیش معنی چیست صورت، بس زبون
چرخ را معنیش می دارد نگون
گردش این قالب همچون سپر
هست از روی مستر ای پسر
گردش این باد از معنی اوست
همچو چرخی کان اسیر آب جوست
جزر و مد و دخل و خرج این نفس
از که باشد جز ز جان پر هوس

در قرآن در جاهای زیادی موجوداتی را نام می برد و می فرماید اثری که دارند از خداست و به خدا نسبت می دهد.
در سوره ی نمل آیات 60 تا64 می فرماید: کیست که آسمان و زمین را خلق کرده و از آسمان آب را فرو فرستاده است؟ نباتات را به وجود آورده، غیر از الله کسی هست؟ این آدمها منحرفند حقایق را خوب نمی دانند.

به نجات یافتن از شرک خفی امتیاز دهید.