معاشرت با خلق خدا

دریافت صوت

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

«انما یخشی الله من عباده العلماء»

در دو رکعت اخیر نماز چهار رکعتی، یا یک حمد بخوانید یا اینکه سه مرتبه تسبیحات اربعه را بگویید. البته مراجع فعلی نوعاً یکی را کافی می دانند؛ اما شما به لحاظ آن روایتی که همه متتفق اند که سه بار خواندن افضل است -که حضرت آیت الله العظمی بروجردی(ره) هم به احتیاط مطلق می فرمودند که سه تا بفرستید- شما هم از نماز نزنید و تسبیحات اربعه را سه بار بفرستید.

از نماز نزنید

 ملک الموت هنگام نماز نظاره گر شماست همان ملک الموتی که موکل قبض روح شماست، در اوقات نماز به شما نگاه می کند که آیا اشتغال به نماز دارید، یا اشتغال به کارهای دیگر دارید.

کسب مزاحم نماز اول وقت، شیطانی است لقمان حکیم به پسرش فرمود: آن کسبی که مزاحم نماز اول وقت شما باشد، کسب شیطانی است.

حضرت فرمود: یا اباذر! مادامی که درمسجد نشسته ای وتنفس می کنی؛ تنفست عبادت است.

عرض کرد: گاهی یک لرزه ای بر من می افتد! حضرت فرمودند: همان لحظه ای است که ملک الموت به شما نگاه می­کند.

حضرت فرمود: اگر بدانم که جوانی از جوانان شیعه در یادگیری احکام و معارف اسلامی کوتاهی می کند؛ او را با شمشیر وادار به این کار خواهم کرد! «ضربتهم بالسیف».

خدا شاهد است که هنوز یادم نرفته است که وقتی به آن جوان گفتم: باباجان! مرحوم میرزا جواد آقا فرموده است که یک ساعت قبل از اذان صبح بیدار شوید، هنوز تا سحر یک ساعت و نیم مانده است، تو جوانی کمی بخواب. گفت: آقای میرز! من خیلی با خدا کار دارم! این حرف خیلی در من اثر کرد. خیلی موعظه ی خوبی بود.

باقی مانده ی عمر را دریابید!

مهمان هایی که به منزل بنده می آیند، گاهی برای آنها چایی می آورم، گاهی هم به آنها قرآن یا کتاب می دهم تا بخوانند و بیکار نباشند. حضرت فرمود: بیشتر عمرتان در غفلت گذشته است وکمش مانده است. نمی توانید اوقات خودتان را کنترل کنید.

حضرت آیت الله العظمی بروجردی(ره) وقتی دو ساعت در روز برای مطالعه به کتابخانه می رفتند، هیچکس حق نداشت وارد شود. این دو ساعت باید مطالعه می کردند تا جواب مسلمان ها را بدهند. جز معصوم، همه نیازمند مطالعه هستند . علم ما اکتسابی است.

معاشرت با خلق خدا

امام صادق(ع) فرمود: «حسن المعاشرة مع خلق الله تعالی فی غیر معصیة من مزید فضل الله». خوش برخوردی با خلق خدا (در غیر گناه) فضل خداست. و انسان خوش برخورد نمی شود؛ مگر اینکه در باطن با پروردگار میانه اش را صاف بکند. «ومن کان خاضعا لله فی السر کان حسن المعاشرة فی العلانیة». در ادامه می فرمایند: «عاشر الخلق لله». با مردم برای خدا معاشرت کنید.

پیغمبر(ص) فرمود: بدترین اشخاص آن کسی است که کلاه سر مردم بگذارد و بهترین مردم خدمتگذارترین آنها به مردم است. افراد جامعه نسبت به یکدیگر باید مانند یک خانواده باشند اخلاق اسلامی را یاد بگیرید.

خدا شاهد است که اگر رویه شما این نباشد؛ برچیده خواهید شد.

خوش برخوردی از آثار ارتباط باطنی با پروردگار است «و من کان خاضعاً لله فی السر کان حسن المعاشره فی العلانیة». اگر در باطن با خدا راهی بازکنید؛ پروردگار خوش برخوردتان می کند. یعنی روش برخورد با مردم را به شما یاد می دهد، حتی در خانه.

پروردگار می فرماید: «یا داود تعلم العلم النافع».  ای داود! علم نافع را بیاموز. سؤال کرد: کدام علم، علم نافع است؟ خطاب آمد: ای داود! علم نافع، آن علمی است که راه را به تو نشان دهد، آن علمی که تو را از علائق جسمانی فانی سازد، آن علمی که تو را وادار کند تا هم نوع خودت را به منزله ی برادر ببینی وبدانی.

راه دست یافتن به علم نافع این علم کجاست؟  «الزم العلم ما دلک علی صلاح قلبک». لازم ترین علم ها آن علمی است که دل تو را اصلاح بکند و حضرت می فرمایند که طریق تحصیل این علم، صفای قلب است. این علم حاصل نمی شود؛ مگر به جدا شدن از صفات ناپسند. «الا بالتخلیه عن صفات الرذیلة».

باید استاد یک به یک مراحل سیر شما را تصدیق بکند. این چه حرفی بود که زدی؟!

باید قلب را از صفات ذمیمه به وسیله ی ضدشان تخلیه نمود. دنیا را با زهد به دنیا، ترس را با شجاعت و هر صفت ناپسندی را با ضدش از قلب خارج کرد.

تخلق به اخلاق اسلامی شرط برخورد با افراد اجتماع است.

امام صادق(ع) فرمود: تا مادامی که خودتان را به اخلاق اسلامی زینت ندهید، آن عالمی که باید با افراد جامعه برخورد بکند، نخواهید بود.

می پرسند: برای رشد معنوی چکار بکنیم؟ باید به وظایف شرعیه عمل نمود، البته با اخلاص در نیت. ﴿فمن کان یرجو لقاء ربه فلیعمل عملا صالحا ولایشرک بعبادة ربه احداً﴾. هر کس می خواهد لقاء پروردگارش را بچشد، باید عمل صالح همراه با اخلاصِ در نیت داشته باشد.

«ولایصیر العمل صالحاً الا بالاخلاص». فرمود: «الاخلاص سر من اسراری اودعت فی قلوب اولیائی».

هرکسی نمی تواند به این مقام برسد، مثل بیع فضولی است.

امام صادق(ع) فرمود: فضایل اخلاقی را هر قدر داری که داری و هر قدر نداری؛ باید شب و نیمه شب گریه کنی،

الهی زاهد از تو حور می خواهد، زاهد اینجا را می دهد که آنجا حورالعین و بهشت را بگیرد!

«قلبٌ مشغول بالعقبی فله الدرجات العلی» (قلب مشغول به آخرت، درجات بلند خواهد داشت). خدایا! تو را می خواهیم.

«واما القلب المشغول بالمولی فله الدنیا و العقبی والمولی». ( و اما قلب مشغول به مولا، هم دنیا، هم آخرت و هم مولا را خواهد داشت).

روز قیامت خطاب می رسد: آی بهشتی ها! همه نعمت ها به شما داده شد. آیا چیز دیگری هم می خواهید؟ می گویند: خدایا تو را می خواهیم. در دنیا تو را می خواستیم، حال هم تو را می خواهیم. قدری لاغر می شوی، اما آدم می شوی!

«قد احیی عقله و امات نفسه حتی دق جلیله ولطف غلیظه».

یک قدری لاغر می شوی؛ اما آدم می شوی.

«دق جلیله و لطف غلیظه». حجاب ها برداشته می شود. «فبرق له لامع کثیر البرق». چراغ را در قلبت روشن می کنند. آن وقت خدای خوب را می بینی. خدا را به خود خدا می شناسی. «فزهر مصباح الهدی فی قلبه». چه کسی بود که این چراغ را در قلب من روشن کرد؟! همان خدای خوب این چراغ را در قلبت روشن کرد.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق

به معاشرت با خلق خدا امتیاز دهید.
1 ستاره2 ستاره3 ستاره4 ستاره5 ستاره
Loading...