گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:
- این خطر برای انسان هست که نفهمد مداهنه و تهاون در امر به معروف و نهی از منکر جلوه ای از هواست و نفس او توجیهاتی درست کند که این مداهنه و تهاون را رنگ شرعی هم به آن بدهد. چون مسآله به اینگونه هست و اصولاً وجوب امر به معروف و نهی از منکر، خودش دارای شرایط هست که در جایی واجب و در شرایطی دیگر واجب نیست و شخص مبتلا به مداهنه باشد و در جایی که واجب است سستی کند و در جایی که واجب نیست مداخله کند، این خطرناک است و از جلوات هواست.
- انسان در مرحله ی اول باید به خدا پناهنده شود در تشخیص درست و بعد هم خودش کاملاً هوشیار و مراقب باشد
که گرفتار مداهنه نباشد. - در مرحله ی اول امر به معروف و نهی از منکر در قلبش دوستدار معروف باشد و خشمناک از منکر. در مرحله ی دوم زباناً به معروف دعوت کند و از منکر نهی کند و در مرحله ی سوم عملاً به معروف کمک کند و از منکر جلوگیری کند.
- آنچه در اینجا مهم است اینکه سالک باید متوجه باشد که اگر شرایط در امر به معروف و نهی از منکر، طبق فتوای مقلد، این است که زباناً و عملاً باید فعلاً سکوت کند ولی از لحاظ قلبی باید واقعاً خشمناک از منکر و خشنود از معروف باشد.
- پس نتیجه این شد که برای همه از جمله سالک، دوستدار معروف و نارضایتی از منکر قلباً واجب است
و عذر داشتن در امر به معروف و نهی از منکر فقط در زبان و عمل است.
ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق
دیدگاهی ثبت نشده!!!