گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:
- بعضی از علمای اخلاق مسأله ی حیا و وقاحت را در چهار مرحله تقسیم بندی کرده اند.
- مرتبه ی اول سالک در مقام نفس، گناه انجام دهد و شرم نکند(وقاحت) و گناه انجام دهد و شرم کند(حیا).
- این شرمندگی از گناه باید به اینگونه ای باشد که وجودش را بگیرد و این حالت ادامه دار باشد.( وقاحت و حیای نفسانی)
- مرتبه دوم از این تقسیم حیای عقل است یا وقاحت در مرتبه ی عقلانی (اینجا از مرتبه ی نفس گذشته ایم). انسان عقل دارد و با خدا پیمان بسته ایم که در مرحله ی الست، بله گفته ایم. عقل در اینجا می گوید وقاحت است که این پیمان را نادیده بگیری و شرم کن و این پیمان را نادیده نگیر.( وقاحت و حیای عقلانی)
- مرتبه سوم، وقاحت و حیای روحانی است.
- در قرآن می فرماید: نیکوکار باش آنگونه که خدا با تو نیکو پیش آمده است.
- این نیکو پیش آمدن بسیار سخت و کمرشکن است باید که شرم داشته باشیم و وقاحت در پیش نگیریم.
- در مرتبه ی چهارم، حیا و وقاحت سرّی نام دارد. یعنی در محضر حق التفات به غیر نداشته باشد که اگر التفات کند وقاحت و اگر نکند حیاست.
- در دعای عرفه امام حسین(ع) می فرماید: در همه چیز خود را به من نشان داده ای. در نتیجه تو را در همه چیز ظاهر دیدم.
- پس سیدالشهدا در محضر حق نظر به غیر حق ندارد مگر از طریق حق بیاید غیر را ببیند حیای عبودی ایشان این اجازه را نمی دهد.
ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق
دیدگاهی ثبت نشده!!!