حکایت ورود کاروان امام حسین علیه السلام به کربلا

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

• مجبور شدند جهت کاروان را عوض کنند و از کوفه دور شوند.
• کاروان در بیابان حرکت میکردند و سپاه حر بن یزید هم به دنبالشان.
• دم دمای ظهر سواری از سمت کوفه به طرف آنها می آمد.
• همه به او نگاه میکردند، تا اینکه رسید و بدون سلام به کاروان امام، به سمت کاروان حر رفت و نامه ای را که همراه داشت را به حر داد.
• چون نامه‌ام به تو رسید و فرستاده‌ام آمد، بر حسین تنگ بگیر
• و او را در سرزمینی بی آب و خشک و بدون پناهگاه فرود آور.
• من به این پیک فرمان دادم که مدام همراه تو باشد و از تو جدا نشود، تا آنکه خبر اجرای فرمانم به من برسد
• زهیر وقتی مطلع شد به امام گفت اجازه دهید با افراد حر وارد جنگ شویم زیرا سپاهی که به سمت آنها می آیید تعداشان خیلی زیاد است.
• امام در جواب فرمودند: من آغازگر جنگ نخواهم بود.
• زهیر گفت پس کمی جلو تر برویم در نزدیکی فرات، امام قبول کردند.
• اینگونه بود که کاروان اباعبدالله در نزدیکی رود فرات توقف کرد.
• امام حسین پرسید نام اینجا چیست؟ گفتند کربلا امام تاملی کردند و فرمودند اعوذ بالله من الکرب و البلا و سپس همانجا را برای استقرار انتخاب کردند.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق