راه های اعتماد به قضای الهی

هرکس صبح محزون شود او نسبت به قضای الهی غضب کرده است.

انسانی که خدا دارد نباید محزون و اندوهگین باشد و غم داشته باشد.

کسی که ایاک نعبد وایاک نستعین می گوید دیگر نباید غم داشته باشد.
اگر بداند که خدای علیم حکیم غنی، مجاورت دارد با این انسان و “اقرب من حبل الورید” است دیگر غمی برایش نمی ماند.
غم واقعی و حقیقی در این است که انسان بداند تهیدست واقعی است در برابر خدا. غم این است که یک همچین سرمایه ای را یعنی قرب الهی را از دست بدهیم.
تمام گرفتاری انسان از این غفلتِ غالب است، از عدم رابطه با خدا. اینکه فراموش می کند خدا هست در همه ی امور.

تمام انبیاء الهی که در برابر قدرتهای دنیا ایستادند از صفر شروع کردند و تنها متکی بر خداوند متعال بودند و همگی هم پیروز شدند.
وقتی انسان در این دنیا فقط با خدا وصل شد تازه می فهمد موفقیت چیست و با چه کسی است. تازه با رمز و راز این دنیا آشنا می شود.
می فرماید: بعضی از گرفتاریها مقدرات الهی است و بعضی دیگر مقصر در تمام گرفتاری ها فقط خودش بوده است.
امام سجاد علیه السلام در باب مقدرات الهی می فرماید: خدایا تو را شکر می کنم در برابر شدیدترین گرفتاریها، آنچنان شکری که گویا عظیم ترین نعمت را به من داده ای.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
مشاهده موارد بیشتر از ویدئوهای دروس اخلاق
مراجعه به صفحه نخست سایت معاونت تهذیب حوزه