ترک گناه برای قبول نماز و عبادت

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

مرحوم امام می فرمود که ما دو رکعت نماز مقبول نتوانستیم بخوانیم. این جمله ای که می گفت در عالم خودش و در فکر خودش راست می گفت و الاّ آن نمازی که ایشان می خواند
اگر ما بخواهیم بخوانیم هفتاد هشتاد سال عمر از خدا بگیریم و ریاضت بکشیم شاید بشود بخوانیم.
روایتی از امیرالمومنین در مورد تزئین شیطان هست که فرمودند: به قبول عمل، عنایتتان بیشتر از اصل عمل باشد.
اولین قدمی که برای قبولی نمازهایتان یا هر خیر دیگری باید بردارید ترک گناه است.
کسانی هم هستند که گناهان و لغزشهایی دارند ولی می گویند ما محبت اهل بین سلام الله علیها را داریم پس کار تمام است و اهل نجاتیم، نخیر اینگونه نیست. واجباتی را انجام می دهند گناهانی را هم ترک می کنند ولی در مجموع روششان از خطاها و لغزشها مصون نیست و در نظرشان این روش، درست جلوه داده شده است.
محبت اهل بیت رکن اساسی است و موجب نجات ما می شود اما به شرط طاعت. چون اگر آن محبت را از ما بگیرند و شفاعت آنها را نیز از ما بگیرند این طاعت ما چون با هزاران نقیصه
همراه خواهد بود و نخواهیم توانست حق مطلب را ادا کنیم و طاعتمان ما را به جایی نخواهد رساند.
روایت از جابرجعفی از امام باقر(ع) است که امام به جابر فرمودند: یا جابر به شیعه ی من از من سلام برسان
وبه آنها اعلام کن بین ما و خدا قرابتی نیست وبه خدا نمی شود نزدیک شد مگر با طاعت.