برائت از دنیا و تحصیل فقر

دریافت صوت

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

• در جلسه ی گذشته درباره ی تحصیل فقر که یکی از مسائل اساسی است در سیر و سلوک مطالبی عرض شد
  اینکه این فقر، نوعی غناست و نوعی انقطاع است. تحصیل برائت و انقطاع از آنچه غیر از خداست. این درجه ی اول تحصیل فقر بود. در درجه دوم فقر، سالک می رسد به تحصیل برائت و بیزاری از اعمال و طاعات و مقامات و منازل. یعنی نوعی هدایت از سوی خدا صورت می گیرد که سالک را سوق می دهد به بیزاری از عباداتش و منازل خوبی که دارد اینکه نباید به اعمال و عباداتش اتّکا داشته باشد.
• پس تحصیل فقر از دنیا و تحصیل فقر از اعمال و منازل، برائت نامیده می شود که خودش نوعی غناست
  و بعد از این دو درجه از فقر درجه سوم شروع می شود که فقر الی الله نام دارد. احتیاج به خدا(فقر الی الله) چیزی است که آن واقعیتش با شرع پیاده نمی شود مانند خیلی از واقعیتهای دیگر که در سلوک پیش می آید.
• سالکی که سالها درد ریاضت کشیده و طلب مند است و انقطاع از دنیا جداً تحصیل کرده پیش رفته و صادق است و حالات و منازلی برایش پیش آمده و حتی بهشت خدا را هم نمی خواهد و اینجاست که این کلام مولی خود را نشان می دهد که فرمودند خدا را چون خواستی است می خواهم نه برای بهشتش.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق