اخلاص در عبودیت خدای متعال
گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:
- در قرآن در موارد مختلف با لحن های مختلف به مسأله ی اخلاص در عبودیت خدای متعال تأکید می فرماید.
- در آیه ی 5 سوره ی مومنون اشاره شده که انسانها امر نشده اند مگر اینکه خدا را با اخلاص عبادت کنند نماز را زنده نگه دارند و زکات بدهند و این همان دین پایدار است. اوست حی، الهی جز او نیست. او را بخوانید در حالی که حرکت شما خالص برای او باشد.
- در آیه ی 11 سوره ی زمر به رسول اکرم خطاب می کند که بگو من امر شده ام خدا را عبادت کنم در حالتی که دینم خالص برای خدا باشد.
- پس آنچه انسان را به هدف می رساند عبادت خالصانه هست. حرکت فقط برای این باشد که او و رضوان او را می خواهیم.
- اخلاص در عمل ممکن است شائبه ای در آن پیش بیاید و ریاکارانه صورت بگیرد که یا کلاً برای غیر خدا باشد یا جزیی از آن برای غیر خدا باشد.
- آفت دیگر اخلاص، اینکه مردم در نظر نباشد ولی در حرکت عبودیش مقاصد دیگری غیر از حق و رضوان حق در قلبش مطرح باشد.
- مثلاً شخصی به مکه می رود و خالص رضوان حق درش نیست می گوید یک سفری هم برویم و تنوعی هم باشد یا می گوید فلان دوست را هم در آنجا ببینیم. این آفت اخلاص است.
- آفت دیگر برای اخلاص اینکه به مقاصد اخروی آمیخته شود.
- مثلاً عبادت می کند ولی برای خلاصی از جهنم و رفتن به بهشت.
- یا مثلاً در سلوک برای شخص حالاتی پیش میآید از مکاشفات، حقایقی برایش روشن می شود حجابی کنار می رود و از این پیشامد خوشش می آید اما ناخودآگاه این موارد در مقام عبودیت در زوایای قلب سالک خوابیده و این از افات اخلاص است.
ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق
لینک کوتاه :
کپی شد