گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:
- حدیثی از ائمه ی معصومین داریم که انسان نباید به دیگران حسن ظن و سوء ظن داشته باشد. کارها و حرفهای برادران و خواهران دینی خود را نباید حمل بر بدی کند.
- به صریح قرآن این عمل رد شده و گمان بد در مورد دیگران را خدای تبارک وتعالی نهی فرموده اند.
- حتی انسان حق ندارد فکر بد در مورد دیگران کند دیگر چه برسد به عمل بد و گفتار بد. پس فکر و اندیشه ی ما هم در این مورد محدود است. اینجور نیست که بگوییم هر فکری که بخواهم می کنم. فکر گناه کنم فکر معصیت کنم. در فکرم در مورد نامحرمی تصورات سوئی کنم. تمام اینها حرام است.
- اختیار به دست کسی است که ما را خلق کرده و او اختیار دارد آنچه را که امر کرده و نهی کرده، ما هم وظیفه داریم مطابق امر و نهی او عمل کنیم.
- یک موقع هست که خدا کارها را به خودمان واگذار کرده و گفته هر مدل که می خواهی رفتار کن و آزادی. ولی یک وقت خدا برایمان حد و مرز تعین کرده است. مسآله خیلی روشن است طرف مسلمان است و خدا و قرآن را قبول دارد. قرآن می فرمایدک هر که از مرز الهی تجاوز کند کافر یا گنهکار است.
- پس کارهای ما دو جور است: کارهایی که به ما واگذار شده و اختیارداریم ولی در امور دین مثلا این پدرم هست بد کرده می خواهم در گوشش سیلی بزنم خب تو غلط کرده ای که می خواهی چنین کنی.
- انسان محدود است و به صریح قرآن حتی فکر کردن ما حد و اندازه دارد.
ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق
دیدگاهی ثبت نشده!!!