کمبود توشه برای آخرت

آیت الله سید محسن خرازی: بعضی ها مایملک دارند ولی متوجه نیستند نه به مقدارش نه به خصوصیاتش، به خاطر همین عدم توجه به آن خصوصیاتی که باید مراعات کنند متضرر می شوند. مایملک ما چیست؟ همان عمر ماست امکانات حیات است. این حیات خاصیتش این است که مانند یخ می ماند آب می شود و از بین می رود. عمر ما نیز همینگونه است هر روز کمتر می شود چرا که عمر ما ادامه دار نیست.

حضرت علی علیه السلام فریاد میزد که: “آه من قلة الزلاد”. کسی که توجه دارد که این عمر فانی می شود و چیزی در کف ندارد آه می کشد. تا فرصت هست توشه بردارد. یک روزش را می گذراند و در این یک روز گذشته نه ذکری از خدا نه پیغمبران و نه پیامبر اسلام و نه اهل بیت می شود.

آیت الله استادی می فرمود که از من یک دعوتی کردند

در بیت مرحوم آقا سید حسن مدرس، دیدم چیزی آویزان است که در آن اسامی خداوند است. توضیح دادند که این اسامی خدا را مرحوم مدرس هر روز قرائت می کرده و هر روز هم متوجه آن می شده و هر روز هم هزار مرتبه آن را قرائت می کرده است. خب اگر چشم انسان غبار نگرفته باشد این اسامی تکرارش قوت اراده به انسان می دهد. آقا سید حسن مدرس زبانزد همه بزرگان است. ایشان حاشیه بر رسائل دارد و مرد ملایی بوده است. قیام کرد به خاطر خدا و با پهلوی در افتاد به خاطر خدا؛ اینها بهره مند شدند از داده های الهی. داده های الهی علی الدوام به سوی ما می آید ولی علی الدوام ادامه پیدا نمی کند. انسان به وظایف شرعیش عمل کند و مردم را توجه دهد به خدا، این توجهات که باشد حیات انسان، حیات منوری می شود.