نقش اراده در پیشرفت انسان

دریافت صوت

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

• از جمله اصول کلی در مراقبه برای سالکی که وارد میدان طلب شده، اراده است.
• سالک زمانی در سلوک خود موفق است که اراده داشته باشد.
• خواجه عبدالله اراده را در بابی مستقل ارائه کرده است دیگران هم همچنین.
• انسان در این راه مخلوق و ساخته ی اراده ی خودش هست یعنی باید صاحب اراده باشد و در عین اینکه با اراده در این راه موفق است این اراده در این راه او را به جایی می رساند که اراده را از خود سلب می کند و اراده ی خدا را به جای اراده ی خود جانشین می کند.
• به قول ملاصدرا اراده برای همه شناخته شده است اما تعریف فلسفی نمی شود از آن داشت. این را می دانیم که اراده از اساس است در این راه.
• اراده ی سالک به این معناست که سالک باید اراده داشته باشد که از تعلقات کنار باشد از عادات کنار باشد. سالک باید اراده داشته باشد که اگر مانعی پیش آمد کنار بزند. لذا اگر اراده در انسان نباشد در این راه موفق نیست.
• اگر در خود و دیگران دقت کنید همین نداشتن اراده هست که نمی گذارد در این راه موفق باشیم. معمولاً تعلقات و عادات که برای ما در این راه مزاحم است چون نمی توانیم موانع را برداریم و از تعلقات خلاص شویم نمی توانیم برنامه ی منظمی داشته باشیم الی آخر، این خلاصه می شود به تعبیر دیگر، نداشتن اراده.
• در این راه گاهی کلاه سر خود می گذاریم ومی گوییم نمی توانیم ولی در واقع نمی خواهیم است. معنی اراده این است که سالک باید اجابت کننده ی دعاوی حقیقت باشد.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق