نفاق شخصی و اجتماعی

درس اخلاق حجت الاسلام والمسلمین قوامی | چهارشنبه ۱۱ اسفند ۱۴۰۰ | با موضوع نفاق – بخش دوم

دانلود صوت

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

بحث در مورد نفاق است، شرورترین اخلاق نزد انسان کذب و نفاق است.
نفاق دو بعد بود: بعد شخصی و بعد اجتماعی . اگر نفاق سازمان یافته بشود و علیه نظام حق ،تشکل پیدا کند می شود منافقون و منافقات .به ظاهر ایمان می آورند ولی در باطن مخالفت می کنند به این نفاق اجتماعی گویند.
نفاق جمعی مولد نفاق است.
یکی از صفات رذیله ی اخلاقی که قران به آن اشاره کرده، نفاق است.
جمله ی شهید مطهری در مورد نفاق: انسان هرچه از نظر تمدن پیش می رود قدرت نفاقش بیشتر می شود .
حیوان برخلاف انسان اگرچه با هم جمع شوند قدرت بر نفاق ندارند اما انسان چون یک موجود تکامل یافته است قدرت زیادی بر ظاهرسازی دارد.
بحث نفاق پیشرفتش با پیشرفت جامعه ی بشریست .
هرچه قدرت بیشتر باشد امکان نفاق و دورویی بیشتر می شود.
دوزیستی بشر شعبه ای از نفاق است. به طور مثال شخصی در مهمانیهای خصوصی زن و مرد باهم دست می دهند اما در مراسمهای عمومی زن و مرد چنین کاری نمی کنند. در جمع خصوصی یک نوع پوشش دارد اما به جامعه که میرسد پوششش تغیر می کند.
برخورد ما با منافق دو گونه است یا باید نصیحتش کرد و معالجه اش کرد یا کلا از بین برد و ریشه کنش کرد.
نفاق هم مانند شرک ،جلی و خفی دارد.
هیچ کس جز معصومین از نفاق مصون نیست و در امان نمی ماند.
چون ما دارای جامعه ی اسلامی هستیم خطر نفاق برای ما مسلمانان بیشتر است.
در قران در ابتدای سوره ی بقره اشاره دارد به اینکه انسانها یا مومن هستند یا کافر یا منافق.
در سوره نساء ایه ی 142 نیز اشاره به همین موضوع دارد که منافقین با خدا نیرنگ میکنند خدا نیز با انها نیرنگ می کند.