ماهیت و معنای باز شدن چشم دل

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

هنگامی که نور از قلب به چشم زد و سالک از کشف ابصاری برخوردار شد در هر مرتبه ای که باشد، این چشم جدید را چشم دل گویند.
آن چشمی که از نور الهی پر شده و از ارتقاء وجود برخوردار گشته و می بیند و می یابد آنچه را که قبلاً نمی یافته، می گویند این شخص چشم دلش باز شده است. در واقع باصره ای ایست که در مراحل بیداری و خواب و بین این دو وجود دارد.
در ابتدا وقتی چشم دل باز شد به این معنا نیست که این چشم همین چشم ظاهری است، نه بلکه چشم دل بر همین چشم پیاده می شود. یعنی خود آن شخص با همین چشم می بیند ولی با نوری که برایش در این چشم ظاهری متجلی شده است. یعنی این نور، حجاب شکن است پرده برانداز است نافذ است و محیط.
مولوی می گوید:
نور حق بر نور حس راکب شود وانگهی جان سوی حق راغب شود
اسب بی راکب چه داند رسم راه شاه باید تا بداند شاهراه
سوی حسی رو که نورش راکبست حس را آن نور نیکو صاحب است
کسی که چشم دل دارد آن حجابها که برای من و شما حجاب است را کنار می زند و پشت پرده را می بیند.
اصل مقصد سالک آنجایی است که چشم دل، ناظر وجه حق است. سالکی که از این انوار الهی برخوردار شد نباید دست و پای خود را گم کند و مقصد را فراموش کند و متوجه جزئیات شود.
با پیدا شدن این حالات، سالک نباید همتش بر این باشد و خوشش بیاید که اگر این باشد در راه می ماند.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق