عفو سرشار الهی و تقاضای آن

دریافت صوت

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

• در دعای کمیل خدا را به اسمائی می خوانیم که ارکانِ همه چیز را پر کرده است ” و به اسمائک التی ملأت ارکان کل شیء “این به چه مفهوم است؟
• هستی با همه ی جزئیاتش تجلی اسماء حق است. ارکان به این معنا که هرچه هست و موجود است( در برابر کلمه ی معدوم) از وجودش گرفته با همه ی خصوصیاتش  همه پر از اسماء خداست و از آثار خداست.
• مثلاً در انسانهای خوب اسم عفو و غفور خدا، متجلی است و در انسانهای بد اسم شدید العقاب خدا، متجلی است الی آخر.
• چیزی در وجود یافت نمی شود که ظهور اسماء خدا نباشد.
• اصل وجود سالک به عنوان یک موجود، مظهری از اسماء حسنای خداست منتهی مسأله این است که خدای متعال در مقام ربوبیت، مرتب با او به تناسب خودش مواجه می شود و او را در مسیری که دارد پیش می رود پیش می برد.
• مقام ربوبیت برای رشد و تربیت سالک یا هر موجودی، با یک اسم پیش نمی آید بلکه با اسماء فراوانش و آن هم هر موجودی را به تناسب آن موجود پیش می برد یعنی آن اسمائی که با آن کافر را تربیت می کند با آن مومن را تربیت نمی کند و به عکس.
• آنچه که ما را از آن گذشته ی تاریکی که داریم و به تعبیری همین حال ما و امتداد وجود ماست  رها می کند
  و این لازم است و الاّ هیچ حرکتی در سلوک نمی شود، به یک تجلی به خصوصی از تجلیات ربوبی احتیاج دارد به نام عفوّ.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق