حُسن اعتماد بنده به خدا

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

• یک نکته مهم در توکل این است که انسان یقین به خدا داشته باشد که در روایت داردکه حسن اعتماد بنده به خدا به اندازه یقین او به خداست.
• توکل چیزی نیست که آنی و لحظه‎ای به دست آید بلکه توکلش احتیاج به یقین دارد. اگر انسان خدا را جامع تمام صفات می‌داند؛ رحیم و کریم و… پس باید توکل و یقینش تنها به خدا باشد. پس توکل، حصولش برای انسان به مقدار یقیتی است که به خدا دارد.
• اگر انسان یقینش به صفات خدا ضعیف باشد مشخص است که نمی‌تواند به خدا توکل کند چون در اصل اعتماد به خدا ضعیف هست.

اما اگر انسان خدا را خالق همه اشیاء دانست و پایگاه همه چیز دانست و مدبّر تمام امور و حاکم مطلق دانست، خب توکل بر خدا می‌کند.

• در داستان حضرت ابراهیم(ع) توکل بالای حضرت را ببینید. او همیشه تسلیم خداوند بود بدون هیچ ترسی. زن و فرزندش را به فرمان خدا در بیابان خشک رها کرد و خدا نیز زیر پای اسماعیل چاه زمزم را جوشاند.

در فرمایشات امام خمینی ببینید که اشاره بسیاری به مناجات شعبانیه دارند، چرا؟ چون مضمون دعا بر پایه توکل است. معصوم در این دعا می‌فرماید: خدایا امید مرا از همه جا ببر تا من به تو توجه کنم و توجهم فقط به تو باشد. خدایا نورانیتی به قلب من بده و با نور خودت چشمهای قلب ما را روشن کن.

زمینه توکل باید آرام آرام در قلبمان ایجاد شود مخصوصاً فضلا و روحانیون که باید توجهشان به خدا بیشتر باشد.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
مشاهده موارد بیشتر از ویدئوهای دروس اخلاق
مراجعه به صفحه نخست سایت معاونت تهذیب حوزه