تواضع و رفتار دوستانه با مردم

درس اخلاق حجت الاسلام والمسلمین دریاباری | دوشنبه ۲۵ اسفند ۹۹

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

یکی از اخلاقیاتی که در نهج البلاغه خطبه ی متقین امیرالمومنین فرمود: مشیهم فی التواضع: راه رفتن آنها در جامعه با فروتنی است.
از جهت لغت مشی، مصدر است به معنای راه رفتن و تواضع مصدر باب تفاعل. یعنی نه تنها مشیشان در راه بلکه این مشی از جهت تواضع و فروتنی است. شاید این فروتنی به معنای کوچک شمردن خود و دیگران را از خود بهتر بدانند. سعی می کنند در جامعه از کسانی باشند که تکبر نداشته باشند.
معنای تکبر این است که خود را برتر از دیگران بداند.
ذات پروردگار فرمود: عبادالرحمن الذین یمشون علی الارض، …. بندگان عبادالرحمن پروردگار که بندگانی هستند که از جهت مشی و تواضع اول هستند، مشی می کنند بر زمین همراه با فروتنی و وقتی که مخاطب نادانان قرار می گیرند مقابل آنان قرار نمی گیرند. بلکه سلام می کنند(جواب بدی را با بدی نمی دهند).
روانشناسان عالم معتقدند که همانطور که جسم مبتلا به بیماری می شود روح هم مبتلا به مریضی می شود مثلا در بدن اگر دانه های چرکی روی پوست پدیدار شود عدم صحت کبدش است. یا اینکه چشمش زرد شود نشانه ی پر بودن کیسه ی صفراست. پس اینها مرض جسمی هستند. اما مرض روحی عبارت است اینکه طرف در خود یک قدرت واهی پیدا می کند و شخص احساس توهم می کند سینه به جلو انداخته و پاهایش را محکم به زمین می زند و حرکات غیر معقول دارد. این شخص دچار تکبر است.
پس مقابل تواضع تکبر قرار دارد.
امیرالمومنین می فرماید: صفت متقین، مشی و رفتارشان و نشست و برخاستشان همراه با تواضع است.
پیامبر هنگامی که در مسجد بودند اگر کسی او را نمی شناخت و وارد مسجد می شد نمی دانست پیغمبر چه کسی است.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق