بازگشت خدا به سوی بندگانش و توبه پذیری

دریافت صوت

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

• تجلیّات در ابتدای امر با صفات جلال بیشتر رخ می دهد تا سالک را بسازد و از عیوب و رذائل پاک کند. سپس به تدریج اسماء جمال بیشتر تجلی می کند. هر کدام از صفات جمال و جلال کاربردی دارد و این تجلیات، متناسب با منازل فرق می کند.
• حق تعالی با تجلیات صفات جلال، سالک را متوجه عیوب و نواقص خود می کند و او را با این نواقص رد می کند رد کردنی که باطنش رحمت است. زیرا با این نواقص به سوی کمال مطلق نمی توان حرکت کرد.
• تجلی صفات جمال در سالک، او را جذب می کند و به او امید می بخشد و عشق و شور می دهد.
• در بیانات ائمه ی معصومین اشاره شده که مومن همواره باید بین خوف و رجا باشد. اگر تجلیات، خالص با صفات جلال باشد سالک ناامید می شود و اگر تنها تجلیات، با صفات جمال باشد سالک از عیوبش هیچگاه پاک نمی شود.
• یکی از اسماء جمال، توّاب است که تجلی آن در ابتدای سلوک بیشتر است.
• توّاب بودن خداوند تنها به این معنی نیست که خدا توبه پذیر بندگان خویش است بلکه بسیار وسیع تر از آن است که با توجه به آیات قرآن می شود گفت که خدا به صورت پی در پی و بی نهایت به سوی بنده اش بازگشت می کند.
• تجلی اسم توّاب در سالک اینگونه هست که در عوالم بعد می فهمد که، اینجا که توبه می کرد در حقیقت خودش توبه نمی کرد بلکه این خدای متعال بود که به سوی بنده اش بازگشت می نماید و این کوبندگی شدیدی را در عالم برزخ به دنبال خواهد داشت.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق