حدیثی است از خود پیامبر در مورد عقل انبیا. می‌فرماید: لَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً وَ لَا رَسُولًا حَتَّى يَسْتَكْمِلَ الْعَقْلَ وَ يَكُونَ عَقْلُهُ أَفْضَلَ مِنْ جَمِيعِ عُقُولِ أُمَّتِهِ: یعنی خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نکرد مگر آنکه قبلا عقل او را تکمیل کرد تا جایی که عقل او از عقل تمام مردم رساتر و بهتر و عالیتر باشد. مگر میشود عقل کسی بالاتر نباشد و بخواهد عقول مردم را اداره کند.
شما اگر در یک بنّایی اگر یک سرکارگر قرار می‌دهید برای ده نفر کارگر، باید در مسائل بنایی و … از بقیه فهیم‌تر باشد؛ و الا نمیتواند در راس آنها قرار گیرد. یک نفر به نام پیامبر باید در راس تمام مردم دنیا، فلاسفه حکما، علما، دانشمندان قرار گیرد، این باید عقلش از همه بالاتر باشد و پیامبر اینطور بود ولذا تعبیر میشود به عقل کل. و از نظر قدرت درک از همه بالاتر بود. در تمام طول نبوت سراغ ندارید یک جمله خام و بی مطالعه گفته باشد و بعد معلوم شود غیر منطقی بوده، پیغمبر شرمنده شود. این معنی رشد عقلی پیامبر از نظر صلاحیت نبوت.
برنامه خودسازیِ اخلاق در قرآن متعدد است.
خداوند در سوره شمس قسم می‌خورد به آفتاب و ماه. به روز و شب. به زمین و آسمان و به جان خود بشر و می فرماید: وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها. قسم به آفتاب و ماه و … تا می گوید قسم به جان بشر. و قسم به خدایی که جان بشر را موزون و معتدل آفریده است. به اینها سوگند که: قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها: بی‌گمان و بدون تردید رستگاری نصیب آن آدمی است که خود را درست بسازد. تزکیه کند. تطهیر کند. تکمیل کند. متخلق به ملکات پاک گردد. و ضرر و زیان و بدبختی برای کسی است که جان پاک خود را اغوا کند. سرمایه فضیلت را در آن خفه کند و قدمی در راه خودسازی برندارد.
ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق
Loading... 
دیدگاهی ثبت نشده!!!