کسب فضیلت حفظ سکوت و زبان

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

در نزد امیرالمومنین شخصی از این طرف و آن طرف صحبت می کرد. حضرت به او خطاب کرد توجه داری که با املاء کردنت بر حافظینت، سوی خدا نامه می فرستی آنچه به دردت می خورد حرف بزن و آنچه به دردت نمی خورد ترک کن.
اینجا اگر توجه کنیم می بینیم زبان سرتا پا برای انسان خطر است.
برای سالک اولاً صمت و سکوت را به عنوان یک فضیلت و یک وسیله و ابزار در سلوک بیان کرده اند و ثانیاً سالکین الی الله روی صمت تأکید بسیار داشتند.
در سکوت علاوه براینکه انسان از انواع آفات زبان در امان است خود سکوت منافع بسیار دارد. در مقامی که شما ساکت هستید خیلی از عنایات متوجه شما می شود. در این مقام انسان بیشتر موفق به ذکر و فکر می شود.
امام صادق (ع) درباره ی صحابه ی رسول اکرم در صمت و سکوتنشان می فرماید: تنفسشان مانند انسانهای غرق شده بود( یعنی مثل آه کشیدن از ته دل) صحبتشان هم مانند انسانهای بیماری بود که بیماری آنها را تحت فشار قرار می دهد.(رعایت م یکردند و زیاد صحبت نمی کردند).
رسول الله فرمودند: هر مومنی را دیدید صموت است و وقار دارد با او همنشین شوید چرا که او در باطنش مرتب حکمت تلقین می شود.
صمت از علل خشوع و خضوع قلب است و در مقابلِ خشوع، از علل قساوت قلب است.
کسی که می فهمد که وجود چیست حلم و علم دارد علامتش این است که هرکه از اینها بیشتر داشته باشد صمتش بیشتر است.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق