ماه مبارک رمضان ماه همنشینی با قرآن کریم و ماه انس با آیات الهی است.
در روایت داریم که برای هر چیزی بهاریست و بهار قرآن کریم ماه مبارک رمضان است.
قرآن می فرماید در سوره حشر آیه ی 21، اگر این قرآن بر کوه نازل می شد هر آینه خاشع از ترس خدای متعال می شد.
متاسفانه فاصله ی ما با قرآن زیاد شده با اینکه باید انس با قرآن داشته باشیم. ان هم در ماه مبارک رمضان.
فضیلت قرآن کریم بر دیگر صحبتها مثل فضیلت خدای متعال است بر خلقش.
انسان در این ماه باید هرچه می تواند کلام خداوند را بر آن تدبر کند و بیندیشد.
امام سجاد می فرمایند: اگر همه ی مردم کره ی زمین بین مشرق و مغرب از دنیا بروند هیچ وحشتی ندارم اگر کنار قرآن کریم باشم. انس با قران مرا بی نیاز می کند از هرآنچه در این دنیاست.
گاهی انسان می بیند دو سه ساعت در شب نشینیها می نشیند و مشغول صحبت می شود، اگر به درک این مطلب برسد که فضیلت کلام خدا فوق همه ی صحبتهاست، آن موقع است که انسان کمی متنبه می شود فکر می کند و بیشتر مواظبت می کند تا از این کلام الهی نهایت بهره را ببرد.
پیغمبر اکرم فرمودند: ای فرزندم غافل از تلاوت قرآن نشو. قرآن قلب را زنده می کند. قلبهایی که مرده است سراغ منکرات می رود.
اما اگر قلب انس با کلام خدا گرفت عشق می کند. حال خوب پیدا میکند.
یکی از علمای بزرگ در حرم مطهر پیغمبر اکرم قرآن را به دست گرفتند و فرمودند یا رسول الله می خواهم با این قرآن با من و امتتان صحبت کنید. همین که قرآن را باز کردم اولین آیه ی صفحه، سوره ی فرقان بود که خدایا این قوم من قرآن را فراموش کرده اند. و این کتاب بین امتم مهجور مانده است.
وقتی فتنه ها مانند شب تار به شما هجوم آورد، بر شما باد تمسک و پناه آوردن به قرآن.
دیدگاهی ثبت نشده!!!