موارد جواز غیبت کردن

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

بحث در باب غیبت بود. در بعضی از موارد می شود با نیتهای خاصی آنچه را که به ظاهر غیبت است غیبت محسوب نشود.
علمای اخلاق مجوزهایی برای مواردی از غیبت داده اند یعنی مواردی که صحیح است انسان با یک نیت صحیح، غیبت کند. که دیگر اینجا با هدف صحیح، غیبت حساب نمی شود یعنی با هدف هوا و هوس نفسانی نیست.
یعنی کسی را به نحوی یاد می کند که اگر بشنود خوشش نمی آید الاّ اینکه این شخص گوینده غرض و هدفی دارد مطلوب و مرضی حق که به این هدف و غرضش جز این طریق نمی تواند برسد. خب در این موارد علمای اخلاقی و اسلامی ذکر کرده اند که اشکال ندارد شخص غیبت کند با این نیت بدون هوا.
یکی از موارد بدون اشکال بودن غیبت، احقاق حق است. یعنی شخصی پیش قاضی تظلم می کند و حقش را می خواهد.
مورد دوم اینکه کسی می خواهد معصیتی را رواج دهد و شخصی به عنوان مقابله ی با منکر، آن شخص را با منکرش در جایی مطرح می کند که نیت مقابله با منکر است.
مورد سوم کسی با یک مومنی مشورت می کند مثلاً در امر ازدواج از شما نظر می خواهد و شما هم مورد اطمینان نیست برایتان آن شخص، حتماً باید نظر خود را بگویید( یعنی جایی که شخص به ضرر می افتد شما وظیفه دارید که به او بگویید و تا حدودی فرد مقابلش را برایش معرفی کنید).
رسول الله فرمودند: آیا می خواهید ملاحظه کنید از یاد فاجر، تا اینکه مردم او را بشناسند و به ضرر نیفتند. نه ذکر کنید آنها را و یاد کنید آنها را با فجورشان تا مردم به ضرر نیفتند.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق