درس اخلاق صوتی آیت الله ممدوحی درزمینه زشتی دنیا و حرام های آن

حضرت فرمود: به خدا قسم دنیای شما پیش من پست‎تر و کوتاه‌تر از اعضای خنضیری است که در دست آدم جزامی باشد.

اینجا حضرت اشاره دارد به اینکه آنچه در نزد من پست است دنیای شماست نه مطلق دنیا. حضرت در جایی دنیا را مسجد اولیاءالله و مزرعه آخرت می‎دانند. پس آنچه در این حکمت مذمت شده دنیایی است که به دست بشر بنا شده است.
این دنیاست که محل رشد و تکامل انسان است. هرچه حرکت هست در این دنیاست و یک لحظه‌ی این دنیا به ابدیت عالم می‌ارزد زیرا که ممکن است با یک لحظه به انسان سعادت ابد برسد. مانند توبه حربن ریاحی که از قعر جهنم به صدر بهشت نشست.
آسایش صد در صد در این دنیا فقط در عبودیت خداست و در کارهایی که برای رضای خداست.
انسان از این دنیا باید بهره ببرد و در آن دنیا با دست پر برود. مثل اینکه در شب تاریکی انسان را در بیابانی رها کنند و بگویند از این سنگ و ریگهای موجود، جمع کن و او به دنبال بول‌هوسی خود برود و چیزی جمع نکند. فردا صبح که چشمش به سنگهای قیمتی در دست دیگران می‌افتد دیگر جایی برای جبران نیست.

خور و خواب این دنیا باید مقدمه‌ی شعور انسان و رشد باشد. از این دنیا نردبانی بسازد برای رسیدن به آن دنیا.

مشاهده محتوای لیست جامع درس اخلاق موضوع اخلاق اجتماعی
مراجعه به صفحه نخست سایت معاونت تهذیب حوزه علیمه
مشاهده درس اخلاق پیامدها و تبعات دین گریزی از آیت الله ممدوحی