دسته بندی و انواع مغرورها

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

یکی از مهلکات غرور و اغترار است. غرور به معنای اینکه انسان به این حیات دنیایی و راهی که در پیش گرفته است مطمئن باشد و از آن راضی باشد.
دسته اول از مغرورین کفار هستند.
در آیه ی20 سوره ی ملک می فرماید: کفار در غرور هستند.( در فریبی هستند که خود متوجه آن نیستند)
در آیه ی33 سوره ی لقمان می فرماید: آنهایی که به مبدأ و معاد ایمان ندارند و کفار هستند فریب خورده ی شیطان و حیات دنیا هستند.
دسته دوم از مغرورین، مومنین هستند. آن دسته از مومنین که تا حدودی به وظایف عبودی خودشان عمل می کنند و توجه ندارند و از یک مسأله فریب می خورند و به وضع خودشان در مقام عبودیت راضی می شوند و سکون پیدا می کنند و فکر می کنند در نزد خدا کرامتی دارند که این همان غرور است.
یعنی وقتی هواها و خواسته ها و حوائجش را از ناحیه ی حق برآورده می بینند و به خیال خودش در نزد حق دارای کرامتی هست دارای عزتی است آن وقت این موجب می شود که انسان در مقام عبودیت یک نوع سکون اختیار کند.
راه علاج این غرور چیست؟ اینکه انسان کمی تأمل کند و ببیند روبه راه بودن امور در دنیا و برآورده شدن خواسته ها در حد خودش مسأله ی خوبی است یا خوب نیست. خواسته ها طبق مرادش باشد یک کرامتی است از سوی خدا یا نه. یعنی نعمتهای دنیا فی نفسه برای انسان از دیدگاه حق و قرآن خوب است یا خوب نیست. خب معلوم است خوب نیست. چرا که این نعمتها به خودی خود انسان را از خدا باز می دارد.
یکی از مهلکات غرور و اغترار است. غرور به معنای اینکه انسان به این حیات دنیایی و راهی که در پیش گرفته است مطمئن باشد و از آن راضی باشد.
دسته اول از مغرورین کفار هستند.
در آیه ی20 سوره ی ملک می فرماید: کفار در غرور هستند.( در فریبی هستند که خود متوجه آن نیستند)
در آیه ی33 سوره ی لقمان می فرماید: آنهایی که به مبدأ و معاد ایمان ندارند و کفار هستند فریب خورده ی شیطان و حیات دنیا هستند.
دسته دوم از مغرورین، مومنین هستند. آن دسته از مومنین که تا حدودی به وظایف عبودی خودشان عمل می کنند و توجه ندارند و از یک مسأله فریب می خورند و به وضع خودشان در مقام عبودیت راضی می شوند و سکون پیدا می کنند و فکر می کنند در نزد خدا کرامتی دارند که این همان غرور است.
یعنی وقتی هواها و خواسته ها و حوائجش را از ناحیه ی حق برآورده می بینند و به خیال خودش در نزد حق دارای کرامتی هست دارای عزتی است آن وقت این موجب می شود که انسان در مقام عبودیت یک نوع سکون اختیار کند.
راه علاج این غرور چیست؟ اینکه انسان کمی تأمل کند و ببیند روبه راه بودن امور در دنیا و برآورده شدن خواسته ها در حد خودش مسأله ی خوبی است یا خوب نیست. خواسته ها طبق مرادش باشد یک کرامتی است از سوی خدا یا نه. یعنی نعمتهای دنیا فی نفسه برای انسان از دیدگاه حق و قرآن خوب است یا خوب نیست. خب معلوم است خوب نیست. چرا که این نعمتها به خودی خود انسان را از خدا باز می دارد.