درجا نگهداشتن انسان توسط هوای نفس

دریافت صوت

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

• آنچه که از آیات می شود خلاصه گیری کرد این است که بالاخره هوا در وجود انسان علاوه براینکه مفاسد زیادی به دنبالش دارد در اصل انسان را در حیات دنیوی و در مرتبه ی حیات دنیوی که انسان محجوب از حق است تثبیت می کند.
• پس با داشتن هوا اصولاٌ حرکت برای سالک مفهومی ندارد. هرچه انسان دنبال هوای نفس برود مرتبه ی حیات دنیوی خود را تثبیت کرده است. با این تثبیت، محجوب بودن از حق ضرورت پیدا می کند.
• در اینجا می خواهم نقش هوا را در وجود انسان به صورت علمی به بیان دیگر به صورت یک مسآله ی فلسفی و ذوقی بررسی کنیم تا متوجه نقش اینچنینی هوا بشویم. این مسلم است که هوا راه را بر روی انسان می بندد.
• هوای نفس انسان را تثبیت می کند در مرحله ای از حیات که انسان با داشتن این حیات، راه به سوی خدا ندارد؛ خب چرا اینگونه است؟ زیرا اگر ما به طور کلی در آیات قرآن دقت کنیم در مورد موقعیت انسان در نظام وجود، اینجور استفاده می شود که انسان در زندگی دنیوی در مرتبه ی پایین تری از خودی خود قرار می گیرد یعنی آن چهره ای که ما به اصطلاح قرآن داریم و خصوصیت وجودی ما در این دنیا به نام انسان، این یک چهره ی به خصوصی است که در ماوراء این چهره، یک خودیهایی برای ما هست که خیلی بالاتر است و هرچه این خودی ها بالاتر رود چهره ی انسان وسیع تر است. صورت اصلی انسان وسیع تر است. یعنی صورتی که در آن طرف قرار می گیرد و درست شاهد وجه حق است.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق