تقوا، اثر روزه داری

ثمره صیام تقوا است. روزه امید تقوا رو در انسان زیاد میکند
چرا که شخص صائم آن جنبه حیوانیت اش ضعیف میشود. و کشیده میشود به سمت کارهای خوب
همیشه کشانده شدن به اعمال گناه معتاد شده، بعد جدا کردنش از این عادت سخت است
لذا نیاز به انباء داشتند. انبیا هم که آمدند چون خلاف عادت مردم حرف میزدند عموما مورد اهانت و ترد شدن قرار میگرفتند.
کما اینکه روحانیت هم همیشه مورد طعن و بد و بیراه بوده اند چون مخالفت میکردند با آن رفتارها
مثل غیبت و ربا و حرام خواری که باعث کدورت میشود و باعث میشد که برخی مردم بخواهند آنهارا از بین ببرند.
یکی از راه های جدا شدن انسان از آن مادر طبیعت و آن قوه شهوانی همین روزه است.
روزه یک مقدار انسان را فاصله میدهد و آن قوه عقلانی غالب میشود.
لذا میگویند در هنگام عصبانیت تصمیم نگیر چون در آن حالت احساسات بر انسان غالب است و انسان هر تصمیمی بگیرد بعد پشیمان است.
لذا میفرماید یکی از مقدمات اتصال به تقوا، صیام است.