امام صادق (ع) میفرماید: أَحَبُّ إِخْوَانِي إِلَيَّ مَنْ أَهْدى إِلَيَّ عُيُوبِي. یعنی بهترین رفیق من آن رفیقی است که عیبهای مرا به من هدیه کند. همانطور که از مکه یا سفر برمیگردد برای صمیمیترین رفیقش سوغات میآورد. امام صادق میفرماید بهترین رفیق من آن رفیقی است که عیب مرا برای من سوغات و تحفه بیاورد.
مردم می خواهند عزیزُالنفس باشند، اما قدرت ندارند. باید خودشان را به یک جایی متکی بکنند تا به اتکای آنجا دارای قدرت شوند و لذا قدرت مطلق و عزّت مطلق، فقط برای خداست. از خدا بگذرد هیچ کس عزت مطلق ندارد. لذا در سخنان علی (ع) است میفرماید: كُلُ عَزِيزٍ غَيْرَهُ ذَلِيلٌ وَ كُلُّ قَوِيٍّ غَيْرَهُ ضَعِيف. هر قویای غیر خدا ضعیف است و هر انسان عزیزی غیر خدا ذلیل است.
چه مکتب تربیتی عجیبی بوده اسلام. مینویسند در کتب، در زمان پیامبر معمول این بود اول صبح پیامبر که نماز صبح را میخواند یک نفر (و گاهی چندنفر) بلند میشد، پشت به قبله و رو به مردم میگفت: رَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَهْدَى إِلَيَّ عُيُوبِي؛ خدا رحمت کند آن برادر مسلمانی که عیبهای مرا به من به صورت تحفه و هدیه بدهد. آن وقت اگر یک نفر عیب او را میگفت، خیلی تشکر میکرد.
برادران ، خواهران اگر بخواهید اخلاقتان را اصلاح کنید اول شرط این است که از انتقاد بدتان نیاید. اگر کسی انتقاد کرد رگ گردنت پر شد، تو قابل اصلاح شدن نیستی.
با مدعی نگویید اسرار عشق و مستی بگذار تا بمیرد در عین خودپرستی
ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق
دیدگاهی ثبت نشده!!!