اعتقاد به یگانگی و عظمت خدا – استاد ملکی
سوره مبارکه توحید از سوره های بسیار مهم است و اهمیتش به حدی است که فرموده اند حتماً سعی شود که در نماز خوانده شود.
در یکی از سفرهایی که امیرالمؤمنین به یمن داشتند در راه برگشت بعضی خدمت پیامبر رسیدند و عرضه داشتند که امیرالمؤمنین در این سفر هرچه نماز خواند، بعد از حمد سوره توحید را خواند. پیامبر فرمود: علی است و ذوب در توحید، باید اینگونه باشد چرا که علی می داند سوره توحید به چه معناست.
این سوره ناظر بر چند آسیب است یکی اینکه ما آنچه را که در عالم هستی دیده ایم یا “یلد” است یا “یولد”. یا می زاید یا زاییده می شود، از کرات آسمانی همینطور است تا انسانها. خدای سبحان می خواهد در این سوره ذهن انسان را از آنچه که می بیند خارج کند. بگوید خدای سبحان کسی است که “لم یلد و لم یولد” است. خب کسی که “لم یلد و لم یولد” است کیست؟ آن خدای سبحان است؛ هیچگاه نباید کسی را به خدا تشبیه کنیم یا خدا را به کسی تشبیه کنیم.
به خاطر همین است که بحث دو خدایی و سه خدایی ایجاد شد
زیرا آنها ذوب در توحید اهل بیت نشدند.
پس یکی از آسیبها این است که ما آن خدایی را که هر روز در ذهنمان تصورش می کنیم که او مثل چدر یا مادر است او مثل فلان قدرت است باید همه اینها را از ذهنمان پاک کنیم و بگوییم او احد است او صمد است او لم یلو و لم یولد است او ولم یکن له کفواً احد است.
عرب برای فرزند بسیار ارزش قائل بود میگفت چگونه می شود ما فرزند داشته باشیم اما خدا فرزند نداشته باشد لذا برای خدا فرزند قائل بود؛ خدای پدر خدای پسر خدای روح القدس. سوره توحید اینگونه اوهام را نسبت به خدای سبحان از ذهنها می زداید و می خواهد ما در اعتقادمان نسبت به خدای سبحان خالصترین و کاملترین اعتقاد را داشته باشیم.

دیدگاهی ثبت نشده!!!