اثرات تجلی اسم عفوّ و غفور بر سالک

گزیده متنی بخشی از محتوای این درس اخلاق:

انسان گمان دارد که با انجام عبودیت و واجبات منتی بر حق گذاشته است که ریشه در جاهلیت ما دارد در صورتی که خدا غنی مطلق است.
سالک وقتی به طلب عفو و مغفرت می پردازد و به جبران گذشته می پردازد، تجلی صفت عفوّ در او به این صورت می شود که اولاً در برنامه ای که در پیش گرفته موفق است. ثانیاً سالک، در درون خودش راه را به روی خود باز می بیند و احساس بن بست بودن ندارد.
علاوه براینکه خدا با اسم عفوش، گذشته ی سالک را از او می گیرد یک صلاح درونی هم نیاز است
یعنی آن غفلت و معصیتی که از درون و ذات ما نشأت گرفت باید پاک شود که اینجا به اسم غفور خدا مربوط می شود.
تجلی اسم عفو در منازل بالاتر سلوک، آنجا که پرده ها کنار رفت و مشاهدات و مکاشفات می آید،
این مکاشفات در خواب و بیداری ظهور پیدا می کند.
عفو و غفران دو چیز جداست. عفو آنچه که از من سرزده وبا من یکی است و ظاهر است را از من می گیرد
ولی غفران، آن مایه ی اصلی که در ذات من بود و باعث ایجاد آن معصیت و غفلت شد را از من پاک می کند.
این ایراد در ذات، توسط اسم غفور خدا پاک می شود.

ویدئوهای اخلاقی بیشتر در آپارات ندای تهذیب
درس های اخلاقی سایت معاونت تهذیب حوزه
مشاهده موارد بیشتر از فیلم های کامل دروس اخلاق