در قرآن سوره ی بقره می فرماید: هدیً للمتّقین، این قرآن هدایت است برای متقین، خب من و شما چی؟ براساس خود قرآن که متقین را توصیف می کند ما از متقین نیستیم پس آن هدایت را برای ما ندارد یعنی اصلاٌ نمی فهمیم آنچه را که متقین از قرآن می فهمند. قرآن برای ما آن پیام را نمی اورد که به متقین می آورد.
کلمات و آیات و رموز قرآن با ما آن حرفی را که با متقین می زند نمی زند.
در آیه ی پانزده سوره ی مائده می فرماید: خدا هدایت می کند به وسیله ی قرآن، آن کسانی را که به دنبال رضوان خدا باشند به سوی راههای سلام.
راههای سلام یعنی آن راههایی که در سیر عبودی، انسان را از مهالک نجات می دهد و به دارالسلام که جوار حضرت حق است و تجلیگاه اسم سلام است هدایت می کند و انسان را به عالم سلام وارد می کند.
کسی که طالب رضوان خداست باید شب و روز که می گذرد در محضر حق تمام حرکات و سکناتش دقیقاٌ منطبق با رضوان الهی باشد که این نیت را که می کنم مورد رضا و رضوان الهی هست یا نه. این سخنی که می خواهم بگویم مورد رضای الهی هست یا نه.
پس باید مراقبت کند در محضر الهی به جانب رضوان و رضای حق.
در ادامه ی آیه ی 15 سوره ی مائده خداوند می فرماید: آنها را از ظلمات به سوی نور هدایت می کنم.
دیدگاهی ثبت نشده!!!